τρανοποιέω-ῶ

τρανός

τρανότης
τρανός, ή, όν [ᾱ] c. τρανής, Moschion tr. (Stob. 581, 1) ; DH. Comp. 22 ; Plut. M. 378a, etc. ||
Cp. -ότερος, Str. 135 ; Plut. M. 378a, 863e ; Phil. V. Mos. 1.