τράνωμα

τρανῶς

τράνωσις
τρανῶς [ᾱ] adv. clairement, Eschl. Ag. 1371, etc. ; Eur. El. 758, etc. ; Plut. Dem. 15 ; etc. ||
Cp. -ότερον, Anth. 9, 298.
Étym. τρανός.