τράπωμαι

τρασιά

Τράσπιες
τρασιά, ᾶς (ἡ) [ᾰσ]
1 claie pour sécher les figues, Ar. Nub. 50 ; Eup. (Phot. p. 598, 13); El. N.A. 3, 10 ||
2 c. ἅλως, Soph. fr. 123.