τρίχα

τρίχα [ῐᾰ] adv. en trois parties, en trois, Il. 2, 655 ; Od. 8, 506 ; Pd. O. 7, 139 ; Hdt. 4, 67 ; Arstt. H.A. 2, 11, 4 ; τρίχα νυκτὸς ἔην, Od. 12, 312 ; 14, 483, on était au tiers de la nuit.

τρίχα, acc. sg. de θρίξ.