τρίγλη

τρίγληνος

τριγλίον
τρί·γληνος, ος, ον, à trois prunelles, c. à d. à trois yeux (Hékatè) Ath. 325a ; ἕρματα τρίγληνα, Il. 14, 183 ; Od. 18, 298, pendants d’oreilles figurant trois prunelles, c. à d. garnis de trois perles.
Étym. τρ. γλήνη.