τριμέρεια

τριμερής

τριμερίζω
τρι·μερής, ής, ές [ῐ] formé de trois parties, triple, Arstt. Virt. et vit. 1, 2 ; DS. 1, 11 ; Plut. M. 874e.
Étym. τρ. μέρος.