τριοδῖτις
τριοδοντίατριοδῖτις, ίτιδος
[ῑτῐδ] adj. f.
de carrefour, c. à d.:
1 honorée dans les
carrefours, ép. d’Hékatè (cf. lat. Trivia) Ath. 325a ; Plut. M. 937e ||
2 coureuse de carrefours,
Phil. 1, 568
||
3 trivial, commun,
Syn. Dion.
p. 52a
||
E Voc. τριοδῖτι, Chariclid. (Ath. 325d).
Étym.
τρίοδος.