τρίπαις

τρίπαλαι

τριπαλαιστιαῖος
τρί·παλαι [ῐᾰ] adv. très anciennement (litt. trois fois anciennement) Ar. Eq. 1153 ; Luc. Lex. 2.
Étym. τρ. πάλαι.