τρισυλλάϐως

τρισύπατος

τρισυπόστατος
τρισ·ύπατος, ου (ὁ) [ῐῠᾰ] trois fois consul, Plut. Galb. 22 ; App. Civ. 1, 96.
Étym. τρ. ὕπατος.