τριημιπόδιον
τριημιτονιαῖοςτρι·ημιπόδιον, ου
(τὸ) [μῐ] un
pied et demi, Xén. Œc. 19, 5 ||
E Dans les inscr. att. plur. τριημιπόδια, CIA.
1, 321, 15 (av. 409
av. J.-C.), et masc. plur. acc.
τριἡμιποδίους, avec
aspirat. intérieure conservée, CIA.
1, 322 a, 12
(409 av. J.-C.); v. Meisterh. p. 67, 5.
Étym.
τρ. ἡ.