τροφάλιον

τροφαλίς

τροφεῖον
τροφαλίς, ίδος (ἡ) [ᾰῐδ] fromage frais, Ar. Vesp. 838 ; fr. 536 ; Eup. (Sch.-Ar. Vesp. 925); Arstt. H.A. 3, 20, 14, etc.
Étym. τρέφω.