τρόφι

τροφίας

τροφιμαῖος
τροφίας, ου [] adj. m. nourri à l’écurie, p. opp. à φορϐάς, Arstt. H.A. 8, 24, 2 ; ou dans l’étable, Plut. Æmil. 33 ||
E Ion. -ίης, Numén. (Ath. 304e).
Étym. τρέφω ; cf. τρόφιος.