τρυλλίζω

τρυμαλιά

τρύμη
τρυμαλιά, ᾶς (ἡ) [ῡμᾰ] trou, Sotad. (Ath. 621a); Spt. Jer. 13, 4, etc. ; en parl. d’un trou d’aiguille, NT. Marc. 10, 25 ; Luc. 18, 25.
Étym. τρύω.