τρυφερεύομαι

τρυφερία

τρυφερόϐιος
τρυφερία, ας (ἡ) [ῠ]
1 mollesse, sensualité, Aqu. ||
2 constitution délicate, Sor. Obst. p. 78, 192 ; Ruf. fr. p. 225.
Étym. τρυφερός.