τυμπανισμός

τυμπανιστής

τυμπανίστρια
τυμπανιστής, οῦ (ὁ) [ᾰ] celui qui joue du tambour, le tambour, Str. 708 ; Luc. Alex. 9 ; au pl. titre d’une tragédie de Sophocle, fr. 563-571 Dind.
Étym. τυμπανίζω.