ξανθοκάρυον

ξανθοκόμης

ξανθόουλος
ξανθο·κόμης, ου, adj. m. aux cheveux blonds, Pd. N. 9, 17 ; Thcr. Idyl. 17, 103 ; Opp. C. 2, 165 ||
E Gén. pl. dor. ξανθοκομᾶν, Pd. l. c.
Étym. ξ. κόμη.