ξυσμάτιον

ξυσματώδης

ξυσμή
ξυσματώδης, ης, ες [ᾰ] semblable à de la raclure, à une poussière fine, Hpc. 40, 19 ; 54, 12, etc. ||
Cp. -έστερος, Hpc. 392, 46.
Étym. ξύσμα, -ωδης.