ξυσσ-

ξυστήρ

ξυστήριον
ξυστήρ, ῆρος (ὁ)
1 racloir, grattoir, Anth. 6, 205 ; Plut. M. 350d ||
2 instrument de chirurgie, Hpc. 907d ; P. Eg. 6, 90.
Étym. ξύω.