ζυγοειδής

ζυγοκρούστης

ζυγομαχέω-ῶ
ζυγο·κρούστης, ου () [] qui donne un coup de pouce à la balance, c. à d. qui trompe en pesant, Artém. 4, 59.
Étym. ζυγόν, κρούω.