ζωόω-ζωῶ

ζώπισσα

ζωπονέω-ῶ
ζώ·πισσα, ης (ἡ) goudron raclé de vieux navires, poix vive (κηρὸς μετὰ ῥητίνης, Héron Aut. 267 ; pix cum cera, Plin. H.N. 16, 12) Diosc. 1, 98.
Étym. ζωός, πίσσα.