Ζωστήρ

ζωστήριος

ζωστηροκλέπτης
ζωστήριος, α, ον, honoré au cap Zôstèr, ép. d’Apollon, Euph. (EM. 414, 20); Paus. 1, 31, 1 ; d’Athèna, Paus. 9, 17, 2.
Étym. ζώννυμι.