Ἠλέκτρα

Ἤλεκτραι πύλαι

ἠλέκτρινος
Ἤλεκτραι πύλαι (αἱ) Eschl. Sept. 423 ; ou simpl. Ἤλεκτραι, Eur. Ph. 1136, Bacch. 779 ; ou simpl. dor. Ἄλεκτραι, Pd. I. 3, 104, la porte Électres, à Thèbes ||
E Gén. dor. Ἀλεκτρᾶν [ᾱλ] Pd. l. c. (Ἠλέκτρα 2, cf. ἠλέκτωρ).