ᾠάριον

Ὠαρίων

Ὠαριώνειος
Ὠαρίων, ωνος (ὁ) [ᾰ] c. Ὠρίων, Pd. N. 2, 11, fr. 72 Bgk ; Corinn. fr. 2 Bgk ; Call. Cer. 265, etc.