ὠκέα

Ὠκεανηϊάς

Ὠκεάνης
Ὠκεανηϊάς, άδος (ἡ) [ᾰᾰδ] adj. f. épq. de l’Océan, Nonn. D. 32, 53.
Étym. Ὠκεανός.