ἠλιθιώδης

ἠλιθίως

Ἡλίκη
ἠλιθίως [ῐθ] adv. sottement, stupidement, Lys. 91, 34 ; Plat. Theæt. 180d ||
E Dor. ἀλιθίως [] Thcr. Idyl. 10, 40.
Étym. ἠλίθιος.