ἤρεμος

ἠρεμότης

ἠρεμῶς
ἠρεμότης, ητος (ἡ) c. ἠρεμία, Eucl. Intr. harm. 13, p. 222, l. 3 Heiberg et Menge.
Étym. ἤρεμος.