ἠτριαῖος

ἠτριαῖος, α, ον, du bas-ventre, des intestins : τὸ ἠτριαῖον, Ar. fr. 302 ; Luc. Lex. 6 ; ou ἡ ἠτριαία, Ar. fr. 421 ; Ath. 4c, les intestins.