Ὦχος

ὤχρα

ὠχρά
ὤχρα, ας ()
1 ocre, sorte de terre jaune, Arstt. Meteor. 3, 6, 11 ; Th. fr. 2, 40 ; Diosc. 5, 112, etc. ||
2 nielle du blé, Spt. Deut. 28, 22.
Étym. ὠχρός.
ὤχρα, 3 sg. impf. d’ὠχράω.