ὠχρίασις

ὠχριάω-ῶ

ὠχρόλευκος
ὠχριάω-ῶ (f. -άσω, ao. -ασα, pf. -ακα [ᾱκ]) devenir ou être jaune ou pâle, Soph. fr. 115 ; Ar. Nub. 103, Ran. 307 ; Arstt. Categ. 8, 15 ; Nic. 4, 9, 2, etc. ; en parl. du vin, Plut. M. 692e ||
E Ao. part. ὠχριήσας, Babr. 42, 8.
Étym. ὠχρός.