ὠκύ·αλος, ος, ον
[
ᾰ]
1 qui navigue rapidement
sur mer, Il. 15,
705 ; Od. 12,
182 ; 15, 472 ; Soph. Aj. 710 ; Mosch. 2, 60 ; Anth. App. 269, 6 ||
2 p.
ext. agile, rapide, Opp.
H. 2,
535.
Étym.
ὠκύς, ἅλς, ou
p.-ê. ὠκύς
et suff. -αλος,
sel. d’autres ὠκύς,
ἅλλομαι.