Ὤκυλλος

ὠκυλόχεια

ὠκυμάχος
ὠκυ·λόχεια, ας [ῠ] adj. f. qui hâte la délivrance des femmes, ép. d’Artémis, Orph. H. 1, 4, etc.
Étym. ὠ. λοχεύω.