ὠμάδιος

ὠμαμπέλινος

ὠμανθής
ὠμ·αμπέλινος, η, ον [ῐ] de la couleur des feuilles de vigne encore vertes, p. opp. à ξηραμπέλινος, Arr. Eux. 37.
Étym. ὠμός, ἄμπελος.