ὠμοϐόρος

ὠμο·ϐόρος, ος, ον, qui mange de la chair crue, A. Rh. 1, 636 ; El. N.A. 15, 11 ; Phil. 1, 670 ; ὠμοϐόρον βλέπειν, Alciphr. 3, 21, avoir un regard féroce.