ὠφέλημα

ὠφελήσιμος

ὠφέλησις
ὠφελήσιμος, ος, ον [ῐ]
1 utile, avantageux, Ar. Av. 317 ||
2 secourable, bienveillant, Soph. Aj. 1022.
Étym. ὠφελέω.