ὤρυγγες

ὠρυγή

ὤρυγμα
ὠρυγή, ῆς (ἡ) [ῡ] hurlement, Hermés. 5, 72 ; Plut. Mar. 20, Crass. 23, M. 590f.
Étym. cf. lat. rūgiō, v. ὠρύω.