Ἀλαλκομενηΐς

Ἀλαλκομένης

Ἀλαλκομένιος
Ἀλαλκομένης, ου (ὁ) Alalkoménès, héros béotien, Plut. Dædal. 6 ||
E Gén. poét. -μένεω, Pd. fr. 182.