ἀποδραθεῖν

Ἀποδρασιππίδης

ἀπόδρασις
Ἀποδρασιππίδης, ου (ὁ) Apodrasippidès, litt. qui se sauve à cheval ou au galop, n. com. d’h. Ar. Vesp. 185.
Étym. ἀποδιδράσκω, ἵππος.