Ἄριστις

Ἀριστίων

ἀριστόϐιος
Ἀριστίων, ωνος (ὁ) [ᾰ] Aristiôn, h. Eschn. 3, 162 Baiter-Sauppe ; Plut. Num. 9, etc.
Étym. ἄριστος.