ἀριστόϐιος

Ἀριστοϐούλη

Ἀριστόϐουλος
Ἀριστο·ϐούλη, ης (ἡ) [ᾰ] (la déesse) aux excellents conseils, ép. d’Artémis, Plut. Them. 22.
Étym. f. du suiv.