ἀριστολοχία

Ἀριστόλοχος

ἀριστόμαντις
Ἀριστό·λοχος, ου (ὁ) [ᾰ] Aristolokhos, h. Xén. Hell. 5, 4, 22, etc.
Étym. ἄ. λόχος.