Ἀσκραϊκός

Ἀσκραῖος

ἀσκύλευτος
Ἀσκραῖος, ου, adj. m. d’Askra, Hermés. (Ath. 597d) ; Anth. 2, 37 ; 7, 52 ; ὁ Ἀσκραῖος ποιμήν, Anth. 9, 653 ; DH. Rhet. 1, le pâtre d’Askra, c. à d. Hésiode.
Étym. Ἄσκρα.