χαίρω

Χαίρων

Χαιρώνδας
Χαίρων, ωνος (ὁ) Khærôn, h. Xén. Hell. 2, 4, 33 ; Dém. 17, 10 Baiter-Sauppe ; Plut. Syll. 17, Alex. 3, etc.
Étym. χαίρω.