Χαρίδας

Χαρίδημος

χαριδότης
Χαρί·δημος, ου () Khnaridèmos, litt. « la Joie du peuple » :
1 général athénien, Dém. 3, 5, etc. ; Eschn. 3, 77, Baiter-Sauppe ; Arstt. Rhet. 2, 23, etc. ||
2 autres, Dém. 43, 22, etc. Baiter-Sauppe ||
3 titre d’un dialogue de Lucien ||
E Dor. Χαρίδαμος [δᾱ] Anth. 12, 68.
Étym. χαρά, δῆμος.