Χαρίξενος

Χάριππος

χάρις
Χάρ·ιππος, ου (ὁ) [ᾰ] Kharippos, h. And. 1, 35 Baiter-Sauppe ; Plut. Per. 36 ; El. V.H. 1, 27, etc.
Étym. χαίρω, ἵ.