δαμαστέος

Δαμάστης

Δαμαστορίδης
Δαμάστης, ου (ὁ) Damastès :
1 n. du brigand surnommé ὁ Προκρούστης (v. ce mot), Plut. Thes. 11 ||
2 historien contemporain d’Hérodote, DH. 1, 12, etc. ; Plut. Cam. 19 ; etc.
Étym. δαμάζω.