Δαμασήν

Δαμασήνωρ

Δαμασίας
Δαμασ·ήνωρ, ορος (ὁ) [ᾰᾰ] Damasènôr, tyran de Milet, Plut. Qu. gr. 32.
Étym. δαμάζω, ἀνήρ.