Δαμασήνωρ

Δαμασίας

Δαμασίθυμος
Δαμασίας, ου (ὁ) [ᾰᾰσ] Damasias, h. Arstt. Ath. 13, 2 ; Luc. D. mort. 10, 5 et 12 ; etc.
Étym. δαμάζω.