Δημοκράτης
δημοκρατίαΔημο·κράτης, ους
(ὁ)
[ᾰ] Dèmokratès :
1 orateur attique, Arstt.
Rhet. 3, 4 ;
etc. ||
2 autres, Xén. An. 4, 4, 15 ;
Plat. Lys.
204e ;
Dém. 235, 8 ;
291, 7 ; etc. ||
E Acc. -ην, Xén. l. c. ; DH. Din. 11 ; ou -η, Plut. Alc. 3. — Dor. Δαμοκράτης
[ᾱ], voc. -κρατες, Anth. 11, 19.
Étym.
δῆμος, κράτος.