δημοφθόρος

Δημοφίλη

Δημόφιλος
Δημο·φίλη, ης (ἡ) [ῐ] Dèmophilè, f., Hyg. Fab. 170 ||
E Dor. Δαμο- [ᾱ] Alciphr. 1, 6.
Étym. fém. du suiv.