Δωδώνη

Δωδώνηθε

Δωδωνίς
Δωδώνηθε, adv. de Dodone, Call. Del. 284 ||
E Dor. Δωδώναθεν [ᾱ] Pd. N. 4, 86.
Étym. Δωδώνη, -θε.